اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر استرس و بهزیستی روانشناختی پرستاران یک مرکز نظامی در شهر کرمان

مقدمه: پرستاری حرفه‌ای پرتنش است و تنش‌های شغلی به پیامدهای منفی منتهی می‌شوند که از این پیامدها، می‌توان به افزایش استرس و کاهش بهزیستی روان شناختی اشاره داشت. بنابراین، پرورش مهارت‌هایی همچون تاب‌آوری برای مقابله با این پیامدها و یا پیشگیری از بروز آنها می‌تواند کمک کننده باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر میزان استرس و بهزیستی روانشناختی پرستاران انجام گرفته است. روش بررسی: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه 220 پرستار یک بیمارستان نظامی بودند. برای انتخاب نمونه پژوهش، 30 نفر از پرستارانی که در پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) نمره پایین و در پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) نمره بالا کسب کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (15 نفر آزمایش و 15نفر کنترل). گروه آزمایش تحت مداخله آموزش گروهی تاب‌آوری بر اساس نظریه هندرسون به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند.  یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش تاب‌آوری تأثیر معنی‌داری بر میزان استرس (23/4=F) و بهزیستی روانشناختی (27/5=F) پرستاران داشته است. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از تأثیر آموزش‌های مبتنی بر درمان شناختی مانند تاب‌آوری، بر اقشار مختلف جامعه از جمله مشاغل پر استرس و کاهش معنی‌دار استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی در آنها است.